ابهام

یادم میاد راهنمایی که بودم قبولی برای مدرسه استعداد درخشان رو خیلی برای خودم بزرگ کرده بودم! طوری که با خودم فکر می کردم اگه قبول نشم آیندم چی می شه!

امروز اول صبح که هنوز راهروی طبقه اول دانشکده تاریک بود وقتی می خواستم در اتاقم رو باز کنم حس مشابهی داشتم! آینده ام چی می شه؟

ولی این بار کمتر نگران بودم! خدا طی این 15 سال نشانم داد که هیچ گاه تنهایم نمی گذارد.

پانوشت: دو روز قبل استادم گفت کم کم فایل پایان نامه را هم بنویس