یادداشت 5

به توصیه یکی از دوستام دارم یه سری فیلم نحوه تدریس فعال دبیرای برگزیده (البته برای یه درس کاملا بی ربط) رو می بینم! همشون با تقریب خوبی عین همن!

وقتی میان تو کلاس می گن "بانام و یاد خدا" 

بعد سلام و احوال پرسی با دانش آموزان و توجه به چندتاشون مثلا این که جلسه پیش نبودی و خوشحالم از این که کسالتت رفع شد! یا این که در فلان مسابقه شنیدم برنده شدی!

طی درسشونم تنها کاری که می کنن اینه که از تکنولوژی فوق پیشرفته استفاده می کنن یعنی پاورپوینت! البته می گن که در گروه تلگرام یا واتس آپ هم مطالب رو براتون می ذاریم یا آماده شنیدن سوالاتتون هستیم یا این که تمرین ها رو ایمیل کنین

سعی می کنن که دانش آموزا هم در کلاس شرکت داشته باشن مثلا یکی از معلما با شعر(!!!) مطالب رو می گه و بچه ها دست می زنن! اون یکی دانش آموزا رو میاره پای تخته جورجین درست کنن، یکی دیگه تمرین گروهی می ده با کامپیوتر جلوشون حل کنن...

اما همشون سعی می کنن که خیلی شاد باشن با یه عالمه حرکت دست حین تدریس و بالا و پایین بردن صدا

آخرش متفاوته: بعضی ها ساده تموم می کنن و می گن خسته نباشین بعضی ها نکته اخلاقی می گن! بعضی ها هم هدیه می دن به گروهی که بیش ترین فعالیت رو داشته بعضی ها هم تکالیف جلسه بعد رو می گن...

اما از نظر من همشون مثل هم اند با اپسیلونی تفاوت همشون مثل معلمایی اند که تا حالا دیدم با تکیه کلام های معمولی ژست های معمولی حرف های و نصیحت های معمولی...انگار دارم یه فیلم می بینم که همه بازیگراش سعی می کنن یه نقشو بازی کنن اما بازیگراش حتا بازیگر هم نیستن

ای کاش خودشون بودن فارغ از همه تعاریف و هنجارها 

 

 

ساقیا...