تعز من یشا و تذل من یشا

در دنیا به چیزهای کوچکی خوشحال می شوم که ارزشی ندارند و از چیزهایی رنج می برم که بی اساس اند این خوشحالی ها و ناراحتی ها دلیل کم ظرفیتی من است. هنوز گرفتاز زندان غم و اندوهم. هنوز اسیر خوشی و لذتم...کمند دراز آمال و آرزو بال و پرم را بسته، اسیر و گرفتارم کرده و با آزادی، آری آزادی واقعی خیلی فاصله دارم. ولی ای خدای بزرگ، در همین مرحله ای که هستم احساس می کنم که تو مانند راهبری خردمند مرا پند و اندرز می دهی، آیات مقدس خود را به من می نمایی و مرا عبرت می دهی! چه بسا در موضوعی ترس و وحشت داشتم و تو مرا کمک کردی چیزهایی محال و ممتنع را جنبه امکان دادی و چه بسا مواقع که به چیزی ایمان و اطمینان داشتم ولی تو آن را از من گرفتی و دچار غم و اندوهم کردی و به من نمودی که اراده و مشیت هر چیز به دست توست. فعالیت می کنیم بالا و پایین می رویم ولی  ذلت و عزت فقط به دست توست.

 

---

بخشی از یکی از یادداشت های امریکا شهید چمران

 

 

ساقیا...