عطش

نمی دانم تشنه بود یا نه...آخر اگر حتی تشنه هم نباشی دلت می خواهد جرعه آبی از سقاخانه فیروزه ای بنوشی...لیوان را پر از آب کرد.

در همین لحظه از بلندگوهای حیاط مسجد شنید: «شیعیان ما به اندازه آب خوردن ما را نمی خواهند اگر بخواهند دعا می کنند و فرج ما می رسد»

دستانش لرزید نگاهی به آب کرد و ناگاه به جای سلام بر لبان تشنه امام حسین گفت: السلام علیک یا صاحب الزمان و به صداقت عطش خود اندیشید

---

اندیشه نوشت: شاید تا زمانی که لبریز از مجاز باشد نتواند طعم واقعی عطش را حس کند

ساقیا...