پدر بزرگ دانشکده

انگشتان کشیده اش دارد در هم می پیچد اما هنوز ذهنش درگیر بنیان مشکلات علی الخصوص مشکلات علمی کشور است. می گفت:

سرمایه یک کشور نه نفت است و نه سایر ذخایر و نه ارز، سرمایه کشور نیروی نخبه جوان است که دارد هرز می رود، عده زیادی می روند و بر نمی گردند.

می گفت از یکی از اساتید آلمانی پرسیدیم که شما چگونه آلمان را که بعد از جنگ جهانی دوم با خاک یکسان شد ساختید و الآن آلمان سومین کشور پیشرفته در اقتصاد جهان است؟ پاسخ داد: در آلمان معلم جایگاه ویژه دارد و نخبگان شغل معلمی را انتخاب می کنند.

معلمان نخبه نیروی انسانی مورد نیاز کشور را ساختند و نیروی انسانی هم کشور را ساخت

 

 

---

اصل نوشت: صحبت های دکتر توسلی از اساتید بازنشسته دانشکده که برای تبریک سال نو (البته با تاخیر) به اتاقشون رفتم و مثل همیشه با شکلات و حرف های شیرین درباره واقعیت های تلخ ازم پذیرایی کردند.

وجدان نوشت: با چه افسوسی می گفتن که همه رفتن و هیچ کس نماند و می گفتن که خیلی تلاش کردیم که این کشور جایی برای ماندن شود اما...

ساقیا...