صفحه خالی

هنوز هم همین صفحات خالی را می پسندم صفحه ای که مرا مجبور نمی کند در غالب خاصی بگنجم صفحه ای که نوشتن چند کلمه به سبک خودم مرا خوشحال تر می سازد تا افزایش جلوه های بصری با گذاشتن عکسی که حتی زحمت گرفتنش را هم خودم نکشیدم. هنوز هم برای دل خودم نوشتن را بیش تر می پسندم تا آنکه جوری بنویسم که بیش تر لایک بخورد هنوز هم گرچه برخی خاطرات را در آنجا طبقه بندی می کنم اما روند ظاهری فکری ام را اینجا می نویسم. 

 

---

پانوشت: چند وقت قبل اینستاگرام رو نصب کردم به هدف دنبال کردن چند صفحه انگلیسی اما دوستان با سرچ مرا یافتند یکی از اولین هایشان هم مدرسه ای خیلی سال پیشم بود که مدام می گفت دلم برایت تنگ شده و پیش از یافتنم در اینستاگرام می خواست مرا ببیند اما منظورش از دیدار، انگار یک ارتباط مجازی بود

ساقیا...